Şampiyonluktaki sevincimiz zaman geçtikçe yerini armadan uzak kalmanın burukluğuna bırakmıştı...
Acılı adanadan sonra gelen künefe gibi beklemişdik yaz boyu ( 96 gün )...
Beklenen gün geldi ama herzamankinden farklı saat ve araçla ,maça 7 saat kala, mecidiyeköy yoluna koyulduk çok uzaktan gelen kuzenlerle.Cevahirden store'a ordanda herzamanki gibi burger'a geçildi.Yavaş yavaş özlediğimiz yüzler görünmeye başladı saat 17:00'ı gösterirken.( angaralı pijler yine geç teşrif ettiler... )
Yemekler yenildi, ertesinde sigaralar tüttürüldü muhabbet koyulaştı,gelemeyenlerle telefon aracılığıyla hasret giderildi, fotoğraflar çekildi ve eski açığa doğru ufaktan yol alındı...
Futbolcular ısınmaya çıktığında bir kez daha anlaşıldıki bu takım KRAL'sız bi parça eksik kalmıştı ve o kadar ''bizim takım elele hepberaber tribüne'' şeklinde böğürmemize rağmen her hangi bi hareketlilik yoktu takımda...
Maçın başlamasıyla 2-0 geriye düşmemiz arasında sadece 13 dk. olması tribünlerde de şok etkisi yaratmış olacakki staddan çıt çıkmıyordu helede o meşaleler yanınca ''noluyo lan'' diye içimden geçmedi değil.Nonda'nın golleri ilaç gibi geldi ama içsahada oynanan maç için skor avantajı sağlamaya yetmedi.
Maç sonu nohut pilav'dan sonra vedalaşıldı ertesinde ikişer üçerli farklı otobüslere binilerek yola koyulundu.
Sonuç olarak öncesi, esnası, ve sonrasıyLa mükemmeL bir maç daha hatıralar arasına yerleşti...22 sinde tekrar omuz omuza olmak diLeğiyle !
maçtan arta kaLanlar;
* i love you HAGI
* androit Servet
* mevdivenlevden kalkında geçelim !
* okumak* cahillik alır, eşşeklik baki kalır.
* bize her sevdadan geriye kaLan sadece GALATASARAY.
akla takılanlar;
* skorboard sağ tarafta ama bizimkiler* neden soL üste bakıyordu ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder