en sevmediğim şeydir maçtan önceki gece sabahlamak, ertesi güne yarı uykulu sarhoşvari bi halde uyanmak ve yatakla bir sonraki buluşmaya kadar ruh gibi etrafta dolaşmak. Bikaç dengesiz sayesinde belirtilen şekilde geçirdik maç gününü üstüne bide niyetli olunca vede iftarı bisküvi ile açınca onun üstünede ilk golü kalemizde görünce anlatılmaz bi sinir harbi içindeydim. Taki maçın 31. dakikasında Baros'un golü gelene kadar. Ertesinde maçın 57. dakikasında maç öncesinde ''30 cm. * var ondaaa'' diye çağırdığımız Demokratik Kongolu golcüde topu ağlarla buluşturdu ve yeşil-siyahlı takım sahada, taraftarlar tribünde ruhunu teslim etti. İkinci golden sonra hem takım hemde tribün olarak üstünlüğümüzü kurduk ve bu maç sonuna kadar böyle devam etti. Köy takımından 3 yediniz diyenlere kapak niteliğinde 4-1 lik skorla maçı tamalayınca da ne son 18 saatin açlığı nede yağan yağmur umrumuzda bir şekilde febe'ye giydirmeye başladık Kocaelispor tribünleri stadı boşaltırken, umarım mesaj alınmıştır...
bir maçı daha ''cimbombom'un armasıda asLanların karması '' diye tamamladık. diLLerde plakayı yazmış olmamız, yüzlerde tebessüm, akıllarda bir sonraki maça mabedde olacağımız...
koreografiye değinecek olursak; insanların kartonları yağmurdan korunmak amaçlı kullanmalarından dolayı istenilen şekilde yapılamasa da anlatılmak istenen anlaşıldı sanırım herkes tarafından. Direk ya da dolaylı yoldan emeği geçen herkesin eline, koluna sağLık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder