sadece topumuz patladı diye üzüldüğümüz, koşarken düşünce ağladığımız, kalpleri değilde camları kırdığımız günlere geri dönmek mümkünmüdür ?
değil dimi hayat ?
hangimizin hataları olmadıki, hangimiz farkına varmadan kalp kırmadıkki, hangimiz üzmedikki kendimiz için değerli olan birini yada her zaman olmamız gereken yerdemiydik ?
peki hatalıysak, kırdıysak, üzdüysek, orada olamadıysak.. açıklamak çokmu zordu ve ardından özür dilemek ne kaybettirirdi birkaç dakikalık zamandan başka ?
iki insanın birbirine * demesi için ne kadar zaman geçmesi gerekirdi ?
ve bir *-liği,luğu,lığı dakikalar kurtarabilecekse buna değmezmiydi ?
gidenin ardından hep el sallamak yerine bi kere de el uzatmayı denesek kolumuz mu yorulurdu ?
belki de kaderdendir diyip geçirtirdik yılllardır, hep hayatın çizdiği rotada gitmeyi tercih ettik yol ayrımlarında.. daha az gidilmiş olanı tercih etmek zormu geldi yoksa korkuyormuyduk bilinmezlikten ?
aslında bu ne bir isyan ne de bir sitem sadece bazı şeylerin farkına varmak belkide 'büyümek' bunun diğer adı..
hiç yüzümüze gülmedinki hayat, ara sıra kahkaha attın oda ' da*** ' geçtiğin için !
* yine bizde saklı...
GS Forvetleri
-
Bafetimbi Gomis: "Şarkılar, Galatasaray içinde pozitif atmosfer yaratıyor.
Galatasaray'a gelmeden önce Fransa'da hak ettiğim tanınmayı ve sevgiyi
görme...
4 gün önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder